Wegetariańskie CANELLONI Jamiego.

Jamiego na DVD kupiłam już jakiś czas temu. Każdy odcinek obejrzałam co najmniej 4 razy, a teraz przyszła pora na próbowanie przepisów. Przyciągnął mnie młody szpinak J Przyznam szczerze, że fanką kuchni wegetariańskiej nie jestem. Nie rozumiem ludzi rezygnujących z własnej woli z takiego dobrodziejstwa jak mięso.

I nie chodzi nawet o sam smak, ale o pełnowartościowe białko! Ale koniec burzenia, bo nie o tym miało być.

Nie lubię mdłego szpinaku, a większość tego, który do tej pory jadłam, taka właśnie była. Dzięki jednemu z odcinków, wiem jak go doprawiać. I polecam spróbować! Jest przeeepyszny :)

W oryginale Jamie dodawał jeszcze do nadzienia ricottę (u mnie została pominięta ze wzgl. jej braku w sklepie). Zachwycił mnie w tej potrawie bardzo lekki i ekspresowy, pomidorowy sos, w którym są zanurzone rurki. Jakże inny od ciężkiego, kremowego beszamelu. Dlatego jest to świetny obiad na gorący dzień :-)

I mozzarella z pomidorami. Każdy ma swoją ulubioną wersję. Ja tym razem rozgniotłam świeże listki bazylii z solą morską, odrobiną skórki cytrynowej i oliwą w moździerzu. Cudowna prostota :) Aha! I tort. Bo oczywiście był. Kolorowy, z różową śmietaną i mmsami.

CANELLONI JAMIEGO

NADZIENIE: opakowanie świeżego szpinaku, 2 cebule, porządna garść świeżego majeranku, czosnek (dałam 4 ząbki), pół gałki muszkatołowej, sól morska, pieprz, +ricotta

SOS: 4 świeże, dojrzałe pomidory, garść świeżej bazylii, sól morska, pieprz

+ makaron canelloni, mozzarella

Na patelni rozgrzewamy oliwę i wrzucamy drobno posiekaną cebulę i szklimy. Dodajemy czosnek, majeranek, sól, pieprz i przesmażamy. Wrzucamy listki szpinaku i ścieramy pół gałki muszkatołowej. Dusimy pod przykryciem jakieś 3-4 minuty. Szpinak przygotowany w ten sposób zachowuje kolor, a nabierając aromatu ziół oraz gałki zmienia się nie do poznania J). Próbujemy, ewentualnie dosalamy.

Teraz sos, który wystarczy po prostu zmiksować. Bez żadnego obierania pomidorów i innych czynności, wrzucamy wszystko do naczynia i miksujemy.

Wlewamy sos do naczynia, rurki napełniamy nadzieniem i wciskamy w sos. Ja zanurzam je całkowicie, bo lubię kiedy makaron jest miękki i brak wysuszeń na wierzchu. Przykrywamy plastrami mozzarelli. Można dodatkowo posypać parmezanem. Do nagrzanego piekarnika na ok. 30 minut. Podajemy z sałatą.

A co czytam? O czekoladzie! J Ale to grzech umieścić tą książkę z wytrawnym przepisem, więc zostawiam ją na następny post. Dzisiaj pokażę, co wpadło mi w ręce tylko dlatego, że leżało w ślicznym, kolorowym pudełku. A ja koniecznie musiałam je otworzyć! :))

333 POPKULTOWE RZECZY… PRL. I tak raczę się tekstami na podryw, bananówką (spódnicą, nie likierem!:)),  lodami bambino, pralką Franią, czekoladą Hobby i wieloma, wieloma innymi ciekawymi rzeczami z tamtych czasów. Niewątpliwie ciekawa pozycja! :-)